در شبکه‌های هوایی فاصله‌دار کابل‌های سه لایه در بازوهای اسپیسر عایقی که به شکل لوزی هستند متصل می‌شوند. از رأس بالایی اسپیسر سیم فولادی به عنوان سیم نگهدارنده عبور می‌کند که وظیفه تحمل نیروی وزن طول خط را دارد. این سیم شبکه را در زمان برخورد صاعقه حفاظت می‌نمایند. اسپیسرها علاوه بر نصب به کراس آرم‌ها در تیرهای عبوری، در اسپن‌ها با فواصل ده متری از یکدیگر قرار می‌گیرند. این شبکه‌ها قادر به تحمل اتصال کوتاه بین فازها و یا برخوردهای اتفاقی دیگر اشیاء از جمله تماس شاخه درختان و پرندگان بدونه قطعی برق هستند. از مزایای قابل توجه این نوع شبکه‌ها جدا شدن طراحی مکانیکی و الکتریکی از یکدیگر می‌باشد. در واقع می‌توان متناسب با طول اسپن، شرایط بارگذاری منطقه و وزن هادی‌ها، نوع سیم نگهدارنده فولادی را به سادگی و در یک محدوده وسیع انتخاب نمود. چنین شرایطی امکان عبور شبکه را از اسپن‌های بسیار بلند امکان پذیر می‌نماید.